Logo MockIT na ciemnym tle.
Umów rozmowę
Blog
Zaloguj się
Logo MockIT na ciemnym tle.
Powrót

Rozmowa kwalifikacyjna React - typowe pytania rekrutacyjne

Przygotowywujesz się do rozmów techniczych na stanowisko React Frontend Developera? A może chcesz odświeżyć sobie wiedzę na ten temat? W artykule znajdziesz kilka podstawowych zagadnień bez których praca z React'em będzie niemożliwa!

Kaj Białas

Tech Lead - Roche


22 kwietnia 2024

Intro

React, będąc jedną z najpopularniejszych bibliotek JavaScript, stał się nieodłącznym narzędziem w arsenale nowoczesnego programisty tworzącego aplikacje webowe. Jego elastyczność i wydajność przyciągają miliony deweloperów, którzy codziennie korzystają z jego możliwości. Jednak, mimo powszechnego użycia, kandydaci często napotykają trudności związane z głębokim zrozumieniem jego podstawowych mechanizmów.

Przygotowanie się do rozmów kwalifikacyjnych wymaga nie tylko technicznej wiedzy, ale także umiejętności zastosowania tej wiedzy w praktycznych zadaniach. Niniejszy artykuł ma na celu pomoc kandydatom w zrozumieniu pięciu kluczowych pytań, które mogą pojawić się podczas rozmowy kwalifikacyjnej, aby lepiej przygotować się do odpowiedzi na nie, co znacząco zwiększy ich szanse na sukces.

Pytanie 1: Co to jest JSX i jakie ma znaczenie w React?

JSX, czyli JavaScript XML, to rozszerzenie składniowe dla JavaScript, które umożliwia deweloperom pisanie elementów HTML bezpośrednio w kodzie JavaScript. Dzięki temu, zamiast stosować metodę React.createElement do manualnego tworzenia elementów DOM, programiści mogą używać znaczników podobnych do HTML, co znacznie upraszcza kod i ułatwia jego utrzymanie.

const element = <h1>Witaj, świecie!</h1>;

W powyższym przykładzie, JSX jest transpilowany do funkcji :

React.createElement('h1', null, 'Witaj, świecie!');

co pozwala Reactowi przetworzyć i wyrenderować elementy interfejsu użytkownika. Użycie JSX nie tylko ułatwia tworzenie komponentów dzięki bardziej zrozumiałej składni, ale również zwiększa wydajność biblioteki, umożliwiając automatyczną optymalizację procesu tworzenia i aktualizacji DOM. Dodatkowo, wsparcie dla wyrażeń JavaScript w kodzie JSX pozwala deweloperom na łatwą integrację logiki aplikacji bezpośrednio w strukturze komponentów, co jest kluczowe przy budowie dynamicznych interfejsów użytkownika.

Pytanie 2: Co to jest Wirtualny DOM w React i jak wpływa na wydajność aplikacji?

W trakcie rozmowy kwalifikacyjnej na stanowisko dewelopera React, pytanie o Wirtualny DOM (Virtual DOM) pozwala rekruterom technicznym ocenić, jak dobrze kandydat rozumie kluczowe mechanizmy optymalizacyjne tej biblioteki. Wirtualny DOM to koncepcja, która pozwala na znaczące zwiększenie wydajności aplikacji przez minimalizację bezpośrednich interakcji z prawdziwym DOM (Document Object Model) przeglądarki.

React utrzymuje dwie instancje Wirtualnego DOM-u: jedną reprezentującą aktualny stan DOM-u i drugą stan po ostatniej aktualizacji. To pozwala Reactowi porównać dwie wersje Wirtualnego DOM-u w trakcie procesu uzgadniania (reconciliation), identyfikując różnice i minimalizując liczbę koniecznych aktualizacji w prawdziwym DOM-ie. Dzięki temu, zamiast przeprowadzać kosztowne operacje na prawdziwym DOM-ie przy każdej zmianie, aktualizacje są ograniczone do absolutnie niezbędnych zmian, co przekłada się na szybsze renderowanie i lepszą responsywność aplikacji.

Rozumienie tego procesu przez kandydata nie tylko wskazuje na jego zdolność do efektywnego zarządzania zasobami aplikacji, ale także podkreśla głębokie zrozumienie, jak React zarządza aktualizacjami, co jest kluczowe w rozwijaniu bardziej złożonych aplikacji.

Pytanie 3: Jakie są różnice między komponentami klasowymi a funkcyjnymi w React?

Jako osoba prowadząca rozmowy kwalifikacyjne, zwracam uwagę na to pytanie, aby ocenić, czy kandydat jest na bieżąco z ewolucją praktyk w React. Obecnie komponenty funkcyjne, wspierane przez hooki takie jak useState i useEffect, dominują w nowych projektach React ze względu na ich prostotę i większą czytelność kodu. Te narzędzia umożliwiają efektywne zarządzanie stanem i cyklami życia komponentów bez potrzeby stosowania bardziej złożonych klas.

Przykład Komponentu Funkcyjnego z Hookami

Podejście funkcyjne z hookami jest obecnie najpopularniejszą metodą budowania komponentów w React. Poniższy przykład pokazuje, jak można efektywnie zarządzać stanem i efektami ubocznymi podczas pobierania danych z zewnętrznego API:

import React, { useState, useEffect } from 'react'; function DataFetcher() { const [data, setData] = useState(null); const [isLoading, setIsLoading] = useState(true); const [error, setError] = useState(null); useEffect(() => { fetch('https://api.example.com/data') .then(response => response.json()) .then(data => { setData(data); setIsLoading(false); }) .catch(error => { setError(error); setIsLoading(false); }); }, []); if (isLoading) { return <p>Loading...</p>; } if (error) { return <p>Error: {error.message}</p>; } return <div>{data ? <p>Data fetched: {data.someField}</p> : <p>No data found.</p>}</div>; } export default DataFetcher;

Przykład Komponentu Klasowego

Chociaż obecnie mniej powszechne, zrozumienie komponentów klasowych jest nadal wartościowe, szczególnie w kontekście starszych aplikacji. Oto jak zarządzanie stanem i efekty uboczne byłyby obsługiwane w tradycyjnym komponencie klasowym:

import React, { Component } from 'react'; class DataFetcher extends Component { constructor(props) { super(props); this.state = { data: null, isLoading: true, error: null }; } componentDidMount() { fetch('https://api.example.com/data') .then(response => response.json()) .then(data => this.setState({ data: data, isLoading: false })) .catch(error => this.setState({ error: error, isLoading: false })); } render() { const { data, isLoading, error } = this.state; if (isLoading) { return <p>Loading...</p>; } if (error) { return <p>Error: {error.message}</p>; } return <div>{data ? <p>Data fetched: {data.someField}</p> : <p>No data found.</p>}</div>; } } export default DataFetcher;

Zrozumienie niegdyś popularnego wzorca podziału komponentów na prezentacyjne i kontenerowe jest również cenne, zwłaszcza w kontekście starszych aplikacji. Dlatego oczekuję, że kandydaci będą mogli wyjaśnić, jak zarządzanie stanem i cykle życia działają w komponentach klasowych oraz jak różnią się od podejść stosowanych w komponentach funkcyjnych. Zrozumienie tych mechanizmów nie tylko świadczy o technicznej biegłości kandydata, ale również o jego umiejętności adaptacji do różnych paradygmatów projektowych i utrzymania kodu w starszych systemach.

Pytanie 4: Jak przygotować się do pytań dotyczących zarządzania globalnym stanem aplikacji w React?

Zarządzanie globalnym stanem to kluczowy aspekt tworzenia rozbudowanych aplikacji webowych w React. Dlatego warto przygotować się do omówienia różnych metod i narzędzi, które możesz wykorzystać do efektywnego przesyłania danych między komponentami.

Przygotowanie do różnych podejść:

Redux:

Redux jest jednym z najbardziej popularnych rozwiązań do zarządzania stanem, który stosuje zasady takie jak pojedyncze źródło prawdy (single source of truth), niezmienność stanu (immutability) i przewidywalność przepływu danych. Warto zaznajomić się z podstawowymi koncepcjami Reduxa, takimi jak sklepy (stores), reduktory (reducers) i akcje (actions), a także zrozumieć, jak te elementy współpracują w zarządzaniu stanem aplikacji.

Context API:

Wprowadzone w React 16.3, Context API ułatwia przekazywanie danych w drzewie komponentów bez konieczności prop drilling. Poznanie tego API może być szczególnie przydatne, gdyż jest to rozwiązanie mniej skomplikowane niż Redux i często wystarczające w mniejszych aplikacjach lub tam, gdzie zarządzanie stanem nie jest zbyt złożone.

MobX, Recoil, czy inne:

Jakie projekty realizowałem/am, gdzie zarządzałem/am globalnym stanem? Jakie narzędzia wykorzystałem/am i dlaczego?

To pytanie pomoże ci przemyśleć i zorganizować twoje doświadczenia związane z zarządzaniem stanem w różnych projektach. Przygotowanie konkretnej odpowiedzi, gdzie opiszesz wybrane przez siebie rozwiązania i uzasadnisz ich wybór, pokaże twoje umiejętności praktyczne oraz zdolności decyzyjne w kontekście architektonicznym.

Pytanie 5: Jakie są Twoje doświadczenia z testowaniem aplikacji w React? Jakie narzędzia i metody stosujesz do zapewnienia jakości kodu?

Testowanie jest nieodzowną częścią procesu rozwoju aplikacji, szczególnie w React, gdzie komponenty i logika stanu mogą stać się złożone. Odpowiednie testowanie nie tylko zapewnia działanie aplikacji zgodnie z oczekiwaniami, ale także pomaga w utrzymaniu kodu, jego skalowalności i refaktoryzacji.

Podstawowe metody i narzędzia:

Jest:

Jest to popularne narzędzie do testowania w JavaScript, często używane z React. Jest idealne do pisania testów jednostkowych oraz testów integracyjnych, oferując mocne wsparcie dla mockowania, timingu i asercji. Warto znać podstawy Jest, w tym jak skonfigurować środowisko testowe, używać matcherów czy mockować moduły i funkcje.

Testing Library:

React Testing Library promuje podejście do testowania, które koncentruje się na interakcjach użytkownika z komponentami, co jest bliższe testowaniu behawioralnemu (behavior-driven tests). Testing Library pomaga zapewnić, że komponenty działają nie tylko technicznie, ale również są funkcjonalne z perspektywy użytkownika, co jest kluczowe dla budowania użytecznych interfejsów.

End-to-end testing (E2E):

Narzędzia takie jak Cypress lub Selenium są używane do testów end-to-end, które symulują rzeczywiste scenariusze użytkowników, testując całą aplikację od frontu do back-endu. Znajomość tych narzędzi jest ważna, gdy potrzebujesz sprawdzić, jak cały system współpracuje przy realizacji typowych zadań użytkownika

Podsumowanie

Pytania rekrutacyjne dotyczące Reacta, jak te omówione powyżej, mają na celu nie tylko sprawdzenie wiedzy teoretycznej kandydatów, ale także zrozumienia głębszych mechanizmów tej biblioteki i technicznych podstaw budowania aplikacji. Przez zadawanie pytań na temat JSX, zarządzania stanem, cykli życia komponentów, zarządzania globalnym stanem oraz testowania, sprawdzam, jak dobrze kandydat zna i rozumie Reacta oraz jak efektywnie potrafi używać tej wiedzy w praktyce.

Dodatkowo, ważnym elementem procesu rekrutacyjnego jest część praktyczna, tak zwany live coding. Podczas tej sesji, obserwuję, jak kandydat podchodzi do pisania kodu, jakie praktyki stosuje i jak radzi sobie z problemami w czasie rzeczywistym. To pozwala mi ocenić nie tylko jakość produkowanego kodu, ale także sposób myślenia, kreatywność w rozwiązywaniu problemów i zdolność do adaptacji pod presją, co jest równie ważne jak wiedza teoretyczna.

Rozmowa kwalifikacyjna skupia się na tych aspektach, aby zapewnić, że potencjalny pracownik nie tylko będzie efektywnie pracował nad istniejącymi projektami, ale również będzie mógł przyczynić się do rozwoju i innowacji w ramach zespołu.